Artigos

O chamado Pacto da Moncloa do 25 de outubro de 1977, volve estar de actualidade co motivo da crise económica e social provocada polo COVID-19. As chamadas por parte do goberno do Estado español coa complicidade da patronal e os sindicatos estatais, procuran emular unha fórmula similar para afrontar a situación actual. Isto obríganos como clase traballadora consciente a profundizar no que significou ese pacto, ligado á consolidación da chamada "transición democrática". Unha transición, que se impedira a ruptura democrática, con todo o que tería significado: república e hexemonía das clases populares, e polo tanto unha clara consolidación dos dereitos sociais e nacionais negados. 

Agora ben, sen dúbida ten diferencias no momento histórico e nas formas, como se verá polo seguinte traballo de análise en profundidade -da autoría de Manuel Mera-, porén no aspecto esencial existe unha importante coincidencia conceptual entre ambos. Concretamente, na cesión que se fai de dereitos conquistados pola clase traballadora (con moito esforzo) aos grupos dominantes.

Acrecentamos ademais o artigo cunha serie de anexos coa vocación de favorecer unha maior profundización na análise sobre o devandito acordo e máis sobre a oposición da clase traballadora galega ao mesmo, que se manifestou por exemplo na xornada de loita convocada polo incipiente sindicalismo nacionalista.

Este 6 de decembro cúmprese catro décadas da aprobación da Constitución Española. E polo tanto será celebrado por todo o alto polas clases dominantes e satélites. Neste texto facíanse algunhas cesións, como a constitución das autonomías e algúns dereitos democráticos básicos, e como contrapartida consolidaba a unidade do Estado español, baixo o paraugas da Monarquía e a batuta de Madrid, e daba novos folgos ao capitalismo.

Contra todo prognóstico, a militancia galeguista que se reunía un 18 de maio de 1916 na Coruña, para dar lugar á Hirmandade dos Amigos da Fala, sería o xermolo dun vizoso movemento que vería nacer ducias de grupos locais que articularían a nivel nacional o soberanismo galego durante o primeiro terzo do pasado século. De cara a homoxeneizar a súa estrutura e funcionamento, aprobarían un ‘regramento’ que, por volta do 12 de xuño do 1918, apresentábase no Goberno Civil da Coruña para ser legalizado.

Esta foi a consigna coa que hai vinte e cinco anos, o 2 de abril de 1992, as centrais obreiras e labregas do país convocaron unha folga xeral nacional.