Artigos

1. A estratexia da distracción. O elemento primordial do control social é a estratexia da distracción que consiste en desviar a atención do público dos problemas importantes e dos cambios decididos polas elites políticas e económicas, mediante a técnica do diluvio ou inundación de continuas distraccións e de informacións insignificantes. A estratexia da distracción é igualmente indispensable para impedir ao público interesarse polos coñecementos esenciais, na área da ciencia, a economía, a psicoloxía, a neurobioloxía e a cibernética. “Manter a Atención do público distraída, lonxe dos verdadeiros problemas sociais, cativada por temas sen importancia real. Manter ao público ocupado, ocupado, ocupado, sen ningún tempo para pensar; de volta a granxa como os outros animais (cita do texto ‘Armas silenciosas para guerras tranquilas’)”.

A crise que se agudizou em 2008 coincide com a manifesta escassez não só do aprovisionamento de petróleo (principal fonte de aprovisionamento energético cujo nível de produção se mantém oscilante desde 2005 até a actualidade, com tendência para o retrocesso) mas também de numerosos produtos minerais insubstituíveis nas linhas de produção de inúmeros bens que se tornaram de consumo de massas (no mundo “desenvolvido”) e como tal também subjectivamente insubstituíveis.

HAVANA.— Ainda que não haja nada que denote nele qualquer mal-estar, acho que Fidel não vai gostar do que lhe vou dizer:

Sen dúbida algunha hai motivos abondo pra que a clase traballadora vaia á folga o vindeiro 29 de setembro, xa que tanto as últimas medidas de aumento da presión fiscal, como a rebaixa dos salarios dos empregados públicos e a chamada contrarreforma laboral, significan unha substancial queda nas condicións de vida e un retroceso nos dereitos adquiridos. En concreto, a reforma laboral rebaixa as indemnizacións por despedimento improcedente e favorece a súa utilización arbitraria pola patronal (co falso argumento de que favorece unha maior contratación), e privatiza en boa medida o servizo de colocación. Pérdense en dias dereitos que custou décadas conseguir á través de duras loitas e complexas negociación.