Publicacións

Logo de transcorridos cinco anos desde o inicio da vixente crise capitalista, encetada en 2008 por mor do estalido da burbulla especulativa ligada ao crédito inmobiliario e a súa conseguinte derivación ao sistema financeiro internacional, cobra importancia capital o papel que están a xogar as institucións europeas nesta. De maneira singular a Comisión Europea, como instrumento executivo da propia UE, e o Banco Central Europeo, en tanto organismo regulador da moeda única. Non por casual, ambos niveis que son os chanzos esenciais sob os que se alicerza toda a estrutura da Unión Europea, integran canda a división para Europa do Fondo Monetario Internacional a denominada Troika.

Hai oitenta e un anos proclamábase en varios lugares de Galiza o Estado galego, ao abeiro da conflitiva situación do momento: agromar da Segunda República e das arelas de liberdade das nacións oprimidas da periferia, e da folga dos obreiros contratados pra construción da vía Zamora-Ourense-A Coruña. A República proclamouse o 14 de abril de 1931, nun proceso que abriu unha enxurrada de rápidas mudanzas moito tempo contidas.

En conmemoración do 125 aniversario do nacemento de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, a CIG e maila Fundación Moncho Reboiras (FESGA), coa colaboración da Asociación Galega de Emigrantes Retornados (AGAER), edita en soporte dixital a tradución, acrecentada, ao galego (a cargo de Xurxo Martínez Crespo) do libro “Castelao e os bascos” da autoría de Iñaki Anasagasti.

Nos inicios do século XX, a semellante realidade da clase traballadora na Galiza e en Portugal faría que algúns cadros sindicais, dunha e outra banda do río Miño, considerasen a posibilidade de analizaren conxuntamente a realidade para actuaren, igualmente, en conxunción. Esta posíbel alianza relanzaríase co feito de ollaren os traballadores que a patronal empregaría en Portugal obreiros galegos e en Galiza operarios portugueses cando uns e outros ficaban en folga: era a introdución da figura do fura-folga ou esquirol, como ferramenta dos patróns para rachar coa tensión lexítima exercida polos traballadores e traballadoras e a necesaria solidariedade de clase. Con este sustento desenvolveríanse tres congresos obreiros galaico-portugueses entre o 1901 e o 1903, dando lugar á efémera “Unión operaria galaico-portuguesa”, que a FESGA quer valorizar editando un caderno  e un documentario que publicaremos en próximas datas.